Βρίσκεσαι στο τραίνο. Είναι ένα υπεραστικό τραίνο. Απέναντί σου κάθεται κάποιος.
Δεν ασχολείται με κάτι συγκεκριμένο. Εσύ διαβάζεις ένα βιβλίο. Κάποια στιγμή γελάς.
Δεν είναι ένα γέλιο τρανταχτό, δεν έχει καν ήχο, αλλά μοιάζει σαν όλο σου το μέσα
να κυλιέται υστερικά στο πάτωμα. Ο συνεπιβάτης σου καταλαβαίνει ότι βιώνεις μια
βαθύτατη απόλαυση, ότι περνάς τέλεια μέσα σε μια γενικότερη κατάσταση όπου οι περισσότεροι,
όπως και ο ίδιος, βαριούνται αφόρητα, ότι είσαι απορροφημένος στο μικρόκοσμο του
βιβλίου σου και εντελώς αποκομμένος από τον υπόλοιπο. Αναρωτιέται τι μπορεί να είναι
τόσο αστείο ώστε να λυγίσει το ταξιδιωτικό σου προσωπείο. Σε ζηλεύει.
Με κάποιο τρόπο πιάνεις κουβέντα μαζί του (ιδανικά, σου την πιάνει εκείνος) κατά
την οποία του λες ότι η αφορμή του γέλιου σου βρίσκεται εκεί, στη σελίδα Χ, αλλά
συμπληρώνεις ότι είσαι σίγουρος πως αν του έδινες να διαβάσει αυτή τη σελίδα, όχι
μόνο δε θα έβρισκε αστείο αυτό που σε έκανε να γελάσεις, αλλά δε θα κατάφερνε καν
να εντοπίσει το σημείο. Αυτό συμβαίνει, συνεχίζεις, γιατί το αστείο αυτό δεν έχει
φορεσιά αστείου και βγάζει νόημα μόνο μέσα στο γενικό πλαίσιο του βιβλίου. Πρέπει
να έχεις διαβάσει όλες τις προηγούμενες σελίδες για να βρεις νόημα σε αυτές τις
πέντε λέξεις που τελικά προκαλούν το γέλιο. Ίσως καταφέρεις να διεγείρεις το ενδιαφέρον
και την περιέργεια του συνεπιβάτη σου, ίσως καταφέρεις, αυτό προσπαθείς τελικά,
να τον κάνεις να αγοράσει το βιβλίο και να το διαβάσει μόνο και μόνο για να νοιώσει
κι εκείνος τη βαθύτατη απόλαυση που παρατήρησε στο βλέμμα σου όσο διάβαζες απέναντί
του τη σελίδα Χ. Αυτό θα είναι πολύ ευχάριστο αν συμβεί, αλλά δε θα το μάθεις ποτέ.
Και έτσι, απλώς παρηγορείσαι σκεπτόμενος αυτό το ενδεχόμενο. Στην πραγματικότητα,
αυτή ήταν η αφορμή για το γέλιο σου. Είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις, αυτή
είναι η μοναδική απόλαυση που επιφυλάσσει για σένα το ταξίδι: γιατί για μία ακόμη
φορά πήρες ένα σοβαρό, βαρύ, βαρετό, για μια ακόμη φορά πήρες μαζί σου το λάθος
βιβλίο για ένα μακρύ, κουραστικό ταξίδι. Και εύχεσαι να είχες πάρει το άλλο, που
τώρα βρίσκεται άχρηστο στο κομοδίνο σου. Ή να είχες το κόμικ που διαβάζει ο πιτσιρικάς
τέσσερεις θέσεις διαγωνίως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου